मी कॉलेज शिकतो 😅म्हणजे बॅचलर ऑफ आर्ट दुसरं वर्ष. मागील दीड महिन्यांपूर्वी परीक्षा पार पडली. त्यातल्या गमती आता सांगायला हरकत नाहीत. कारण आता मी पास झालोय. All clear.
कॉलेजला जातो मात्र क्वचितच. अभ्यास सोडून बाकी घडामोडींवर बारीक लक्ष ठेऊन असतो. परीक्षा सुरु व्हायच्या अगोदर दोन दिवस रिसीट घेतलं. मग नंतर नोट्स व पोर्शन किती याची चौकशी सुरु झाली. तोवर परीक्षेचा आदला दिवस उजाडला होता. मराठी आपल्याला कधी धोका देत नाही हे पक्कं. मात्र इंग्लिशचा काही विश्वास नसतोच. (खरं सांगायला काय हरकत 😂) अशात सेकंड सेमिस्टरचा बॅक राहिलेला. सरांना गोड बोलून नोटस मिळवल्या. वाचायला वेळ मिळाला नाही तो भाग निराळा. तशात माझा राज्यशास्त्र विषय . कधी त्या पुस्तकाचं तोंड पाहिलं ना त्या विषयाच्या सरांचं. जेवढं राज्यशास्त्र (political science) बोलघेवडं येतं तेवढंच😂😂. तीन दिवस अगोदर एका नवीन शिकाऊ सरांनी माझी ही दैना पाहून जवळंच राज्यशात्राचं पुस्तक दिलं तेही परतीच्या अटीवर. मात्र कामाच्या व्यापात विसरून गेलो. पेपरच्या आदल्या रात्री दहा, साडे दहाच्या दरम्यान लाजून अभ्यासाचं पुस्तक शोधतो तर कुठे पुस्तक नाहीच. कुठे ठेवले हेही आठवेना. राज्यशात्र या विषयाची एकही साधी चिटोरीही मला सापडू नये याचं मोठं दुःख झालं. मात्र एवढ्या रात्री काय करणार कुणाला फोनही करू शकत नव्हतो अन तक्रार तर मुळीच नाही. मग काय मीच मला समजावत या कुशीवरून त्या करत शांत बिनधास्त झोपी गेलो. जाऊन पेपर पाहिला तर पूर्णतः अनोळखी पण माहित असलेल्या ठोकळ गावरान पोलिटिकल गप्पांचा आधार घेऊन वेळ चालवून नेली. अशा अनेक तऱ्हा माझ्या परीक्षेच्या काळात घडल्या. तशातच अभाविपचा अंतरराज्यीय छात्र जीवनदर्शन यात्रेचा मोठा कार्यक्रम आयोजित केला होता. मन तिकडेही वेध घेत होतंच.
कार्यक्रम, परीक्षा, ऑफिस या सर्वांना एकत्र करत मी धीटपणे काही विषय निश्चित जाणारच या भूमिकेवर ठाम राहत आलो. रिझल्ट लागून 10 - 12 दिवस उलटले मात्र मला कसलीही घाई नव्हती. आज एका मित्रानं सांगितलं "भावा, आपला रिझल्ट लागला बरं". मग लाजून त्यालाच पाहायला सांगितला. त्याने मेसेज केला पास झाला अन सोबत स्क्रीनशॉट. मला आश्चर्य वाटलं हे सर्व असं तऱ्हेतऱ्हेचे अनुभव घेत दिलेली परीक्षा पास झालो याचं. पण अभाविपचं काम दैवी आहे असं म्हणतात ते खरं आहे. पण मजल दरमजल करत थर्ड सेमिस्टर ऑल क्लेर झालो हे महत्वाचंच.
✍🏻 *विकास विठोबा वाघमारे
📲8379977650
@ सोलापूर
कॉलेजला जातो मात्र क्वचितच. अभ्यास सोडून बाकी घडामोडींवर बारीक लक्ष ठेऊन असतो. परीक्षा सुरु व्हायच्या अगोदर दोन दिवस रिसीट घेतलं. मग नंतर नोट्स व पोर्शन किती याची चौकशी सुरु झाली. तोवर परीक्षेचा आदला दिवस उजाडला होता. मराठी आपल्याला कधी धोका देत नाही हे पक्कं. मात्र इंग्लिशचा काही विश्वास नसतोच. (खरं सांगायला काय हरकत 😂) अशात सेकंड सेमिस्टरचा बॅक राहिलेला. सरांना गोड बोलून नोटस मिळवल्या. वाचायला वेळ मिळाला नाही तो भाग निराळा. तशात माझा राज्यशास्त्र विषय . कधी त्या पुस्तकाचं तोंड पाहिलं ना त्या विषयाच्या सरांचं. जेवढं राज्यशास्त्र (political science) बोलघेवडं येतं तेवढंच😂😂. तीन दिवस अगोदर एका नवीन शिकाऊ सरांनी माझी ही दैना पाहून जवळंच राज्यशात्राचं पुस्तक दिलं तेही परतीच्या अटीवर. मात्र कामाच्या व्यापात विसरून गेलो. पेपरच्या आदल्या रात्री दहा, साडे दहाच्या दरम्यान लाजून अभ्यासाचं पुस्तक शोधतो तर कुठे पुस्तक नाहीच. कुठे ठेवले हेही आठवेना. राज्यशात्र या विषयाची एकही साधी चिटोरीही मला सापडू नये याचं मोठं दुःख झालं. मात्र एवढ्या रात्री काय करणार कुणाला फोनही करू शकत नव्हतो अन तक्रार तर मुळीच नाही. मग काय मीच मला समजावत या कुशीवरून त्या करत शांत बिनधास्त झोपी गेलो. जाऊन पेपर पाहिला तर पूर्णतः अनोळखी पण माहित असलेल्या ठोकळ गावरान पोलिटिकल गप्पांचा आधार घेऊन वेळ चालवून नेली. अशा अनेक तऱ्हा माझ्या परीक्षेच्या काळात घडल्या. तशातच अभाविपचा अंतरराज्यीय छात्र जीवनदर्शन यात्रेचा मोठा कार्यक्रम आयोजित केला होता. मन तिकडेही वेध घेत होतंच.
कार्यक्रम, परीक्षा, ऑफिस या सर्वांना एकत्र करत मी धीटपणे काही विषय निश्चित जाणारच या भूमिकेवर ठाम राहत आलो. रिझल्ट लागून 10 - 12 दिवस उलटले मात्र मला कसलीही घाई नव्हती. आज एका मित्रानं सांगितलं "भावा, आपला रिझल्ट लागला बरं". मग लाजून त्यालाच पाहायला सांगितला. त्याने मेसेज केला पास झाला अन सोबत स्क्रीनशॉट. मला आश्चर्य वाटलं हे सर्व असं तऱ्हेतऱ्हेचे अनुभव घेत दिलेली परीक्षा पास झालो याचं. पण अभाविपचं काम दैवी आहे असं म्हणतात ते खरं आहे. पण मजल दरमजल करत थर्ड सेमिस्टर ऑल क्लेर झालो हे महत्वाचंच.
✍🏻 *विकास विठोबा वाघमारे
📲8379977650
@ सोलापूर
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा