प्रेम

💞 आभाळानं धरतीला मिठीत घ्यावं.... 💞
💞 ढगांनी मनापासून पाणी व्हावं...💞
💞 पाखरांनी हृदयातून गाणं गावं...💞
💞 पाण्यानं होडीला पुढं न्यावं....💞

तुला आठवतं? त्या बाभळीच्या झाडाला टेकून बसलो. पिवळं फुल हुंगलं तेव्हा मोगऱ्यासारखा सुगंध दरवळत होता. उन्हात आभाळ भरून आलेलं अन मनही. तेव्हा....

तू विचारलेलंस "ते पावसात सोडलेल्या होड्यांचं पुढं काय होतं?"
खरंतर ते मलाही माहिती नव्हतं. मात्र एखादी होडी लहानपणी मीही सोडलेली त्या अनाहूत पाण्यात... वाहत गेली लांब आणि मग दगड गोट्यात जाऊन अडखळून तिचा अंत वगैरे झाला. प्रत्येकांनी सोडलेली ती होडी अडखळायची, बुडायची आणि मला आनंद व्हायचा.

कुणाच्या तरी नावाने ती होडी सोडलेली असते असं जेव्हा मला कळलं तेव्हा मात्र भरून आलं. पावसाळ्यातील भिजण्या- थिरकण्याचा खेळ आम्ही आनंदाने खेळायचो.

पुढे अशा अनेक होडींना किनारा मिळाला नाही। निरागस होतं मन म्हणून होडी दामटल्या. पण ते नावाने होड्या खरंच सोडतात का ? या प्रश्नाचं उत्तर वगैरे शोधणं मला तर आवडलं नाही.
पण तुला एक विचारू ?

...."अगं, त्या पावसात सोडलेल्या होड्यांचं पुढं काय होतं...?"😢😢😢😢

© Vikas Waghamare
📱8379977650
Solapur